درمان تنگی کانال نخاعی بدون جراحی [100%]

تنگی کانال نخاعی که عمدتاً ناشی از افزایش سن و آرتروز ستون فقرات ایجاد می‌شود عامل پادرد و کمردرد شدید در بسیاری از بیماران است. تنگی کانال نخاعی یک عارضه ساختاری در ستون فقرات است و به همین دلیل برخلاف برخی از انواع دیسک کمرعلائم این بیماری به خودی خود برطرف نمی‌شود. برای درمان تنگی کانال نخاعی درمان‌های غیرجراحی و جراحی متعددی وجود دارد. در مراحل اولیه این بیماری درمان‌های بدون جراحی توصیه می‌شود. درمان‌ تنگی کانال نخاعی بدون جراحی شامل انواع ورزش، طب سوزنی، داروهای استروئیدی و غیراستروئیدی و … است که در ادامه این مقاله از مجله سلامت ژین طب بیشتر به بررسی آنها می‌پردازیم.

درمان تنگی کانال نخاعی غیرتهاجمی؛ بررسی روش‌های طبیعی در درمان

ستون فقرات کانال نخاعی را که نخاع و اعصاب نخاعی در آن قرار دارد را پوشانده است. حال اگر ستون فقرات به هر دلیلی مثل آرتروز و یا پارگی و تورم دیسک به کانال نخاعی فشار وارد کند اعصاب نخاعی تحت تأثیر قرار گرفته و دردهای شدیدی در پا، باسن و کمر ایجاد می‌کند. دردهای حاصل از تنگی کانال نخاعی را می‌توان با اصلاح سبک زندگی و ایجاد تغییرات کوچک در آن کاهش داد. این درمان‌ها شامل ورزش، کاهش وزن، اصلاح وضعیت بدن، داروهای غیراستروئیدی و … می‌شود. در ادامه به بررسی کامل این موارد می‌پردازیم.

مسکن‌ها: NSAIDها در درمان تنگی کانال نخاعی

پزشک ممکن است برای درمان کاهش درد یک یا دو نوع دارو تجویز کند.داروهای غیراستروئیدی و ضدالتهاب که به NSAID ها معروف هستند باعث کاهش درد ریشه‌های عصبی و مفصل ستون فقرات می‌شود، درنتیجه به دلیل کاهش التهاب فضای بیشتری در کانال نخاعی ایجاد می‌شود. انواع NSAIDها شامل ایبوپروفن، آسپرین و ناپروکسن است. اگر این داروها تأثیر چندانی نداشت پزشک ممکن است داروهای قوی تری تجویز کند.

داروی ضدالتهاب: کورتیکواستروئیدها در درمان غیرتهاجمی تنگی کانال نخاعی

کورتیکواستروئیدها داروهای ضد التهابی هستند که می توانند تورم و تحریک اعصاب و نخاع را کاهش داده و درد را تسکین دهند. پزشکان معمولاً دوره ای از کورتیکواستروئیدها را برای پنج یا شش روز تجویز می کنند و علائم شما را قبل از توصیه درمان بیشتر ارزیابی می کنند. بسیاری از مردم ظرف چند روز از درد دست یا پا تسکین می یابند.

داروهای اعصاب: درمان تنگی کانال نخاعی با ریشه عصبی

پزشکان ممکن است داروهای نورولپتیک را توصیه کنند که نورون های بیش فعال در نخاع را تسکین داده و بدنبال آن درد بازو یا پا مرتبط با فشردگی عصب کاهش یابد. اینکه داروهای اعصاب چگونه این درد را تسکین می دهند هنوز مشخص نیست، اما بررسی‌های بالینی نشان می‌دهد مصرف داروهای اعصاب خوراکی درد ناشی از تنگی کانال نخاعی را کاهش می‌دهد.

تزریق: تزریق داروهای استروئیدی در فضای اپیدرال

تزریق استروئید شامل یک کورتیکواستروئید (به عنوان مثال، تریامسینولون، متیل پردنیزولون، دگزامتازون) و یک عامل بی حس کننده (مانند لیدوکائین یا بوپیواکائین) است. داروها به فضای اپیدورال ستون فقرات، که ناحیه بین مهره استخوانی و کیسه سخت سخت اطراف اعصاب و طناب نخاعی است، تزریق می‌شود.

طب سوزنی؛ درمان بی عارضه تنگی کانال نخاعی

طب سوزنی یکی از روش‌های درمانی بدون عارضه برای تسکین درد در ناحیه ستون فقرات است. در این روش درمانی پزشک با سوزن‌های خاصی هم جریان خون در ناحیه را افزایش می‌دهد و هم باعث ایجاد ترشح هورمون اندروفین می شود، که یک مسکن طبیعی در بدن است.

کایروپراکتیک / درمان دستی (Chiropractic): درمانی غیرتهاجمی برای تسکین درد تنگی کانال نخاعی

زیرشاخه‌ای از درمان‌های مکمل که با انجام حرکاتی روی ستون فقرات بیمار و تراز کردن مهره‌ها و جااندازی آنها باعث کاهش درد می شود.

ماساژ؛ افزایش جریان خون در بیماران مبتلا به تنگی کانال نخاعی

یکی از مزایای اصلی ماساژ درمانی برای کسانی که از تنگی کانال نخاعی رنج می برند، آرامش است. ماساژ درمانی به شل شدن ماهیچه ها کمک می کند، که می تواند تنش را کاهش دهد و درد ستون فقرات ناشی از سفتی عضلات را کم کند.

کمپرس سرد و گرم درمان در دسترس برای تسکین درد تنگی کانال نخاعی

استفاده از کمپرس سرد و گرم یک درمان تنگی کانال نخاعی بدون جراحی رایج و در دسترس برای تسکین درد تنگی کانال نخاعی است. کمپرس گرم باعث بهبود جریان خون شده و روند بهبود و تسکین درد را تسریع می‌کند. از سوی دیگر کمپرس سرد باعث بی حسی موضعی می‌شود و درد را کاهش خواهد داد. برخی مواقع استفاده نوبتی از کمپرس سرد و گرم همزمان می‌تواند نتیجه بهتری داشته باشد.

فیزیوتراپی در درمان تنگی کانال نخاعی

حرکات فیزیوتراپی که به منظور اصلاح فرم بدن طراحی شده اند در کاهش دردهای ناشی از تنگی کانال نخاعی نقش دارند. انجام انواع حرکات تقویت عضلات شکم، ران پا و کشش ماهیچه‌ها در کمر می‌تواند به بهبود دردها کمک کند. این حرکات به تدریج با اصلاح وضعیت ستون فقرات باعث باز شدن فضای کانال نخاعی می‌شود.

تقویت عضلات مرکزی کمر، شکم و باسن از ستون فقرات حمایت می‌کند. درواقع اگر این عضلات ضعیف باشد بدن برای ایستادن و راه رفتن انرژی بیشتری مصرف می‌کند و به ستون فقرات فشار بیشتری وارد می‌شود.

از سوی دیگر ورزش باعث تقویت عضلات گردن شده و دردهای ناشی از تنگی کانال نخاعی گردنی را کاهش می‌دهد. ورزش‌های متعدد گردنی وجود دارد که حتی می‌توان پشت میز هم انجام داد.
اگرچه فیزیوتراپی ممکن است علائم تنگی کانال نخاعی را کاهش دهد، یک درمان طولانی مدت محسوب نمی‌شود. درواقع ورزش نمی‌تواند اختلال آناتومی تنگی کانال نخاعی را رفع کند.

تحریک الکتریکی عصبی (TENS) برای تنگی کانال نخاعی

در این روش درمان تنگی کانال نخاعی غیرتهاجمی از جریان الکتریکی ولتاژ پایین به منظور تحریک تولید اندورفین که یک مسکن طبیعی است استفاده می‌شود. تحقیقی در این زمینه انجام شد که نشان داد بیمارانی که از این روش درمانی استفاده کردند توانستند 30 درصد مسافت پیاده روی یشان را بهتر کنند.

کاهش وزن اصلی ترین روش پیشگیری از تنگی کانال نخاعی

یکی دیگر از انواع روش‌های کاهش درد ناشی از تنگی کانال نخاعی کاهش وزن است. کاهش وزن بار اضافی که ستون فقرات تحمل می‌کند را کاهش می‌دهد. بنابراین ورزش و تلاش برای ایجاد سبک زندگی پرجنب و جوش هم از طریق باز شدن فضای نخاعی و هم کاهش فشار به ستون فقرات به بهبود دردهای ناشی از تنگی کانال نخاعی کمک می‌کند.

حفظ وضعیت استاندارد نشستن برای تسکین درد تنگی کانال نخاعی

وضعیت استاندارد وضعیتی است که در آن سر دقیقا بالای شانه (نه جلو و نه عقب)، شانه رو به بالا و بالای باسن باشد. این وضعیت فشار بر ستون فقرات را به حداقل می‌رساند.

ترک سیگار و تنگی کانال نخاعی

نیکوتین موجود در سیگار باعث کاهش جریان خون می‌شود، کاهش جریان خون باعث کاهش اکسیژن و مواد مغذی مورد نیاز در ستون فقرات می‌شود.

ورزش و تحرک عامل درمان و پیشگیری از تنگی کانال نخاعی

شاید اولین کاری که با مشاهده علائم تنگی کانال نخاعی ممکن است به ذهن برسد این است که استراحت کنید. اما به یاد داشته باشید استراحت نه تنها علائم را تسکین نمی‌دهد بلکه ممکن است بر شدت آن نیز بیافزاید. داشتن یک روتین منظم ورزشی که شامل پیاده‌روی سبک، شنا و ورزش‌های هوازی با شدت پایین می‌شود به مرور منجر به تسکین درد شود. با این حال اگر عامل تنگی کانال نخاعی ناشی از فتق دیسک (پارگی دیسک) باشد استراحت می‌تواند به کاهش علائم کمک می‌کند.

در بیماران مبتلا به تنگی کانال نخاعی، استراحت بیش از حد در بستر می تواند منجر به تشدید کمردرد شود. وضعیت بدن بیماران در هنگام استراحت در رختخواب فشار بیشتری بر ستون فقرات وارد می کند، در حالی که استراحت طولانی مدت می تواند منجر به آتروفی عضلانی شود. به همین دلیل ورزش را می‌توان یک درمان تنگی کانال نخاعی بدون جراحی محسوب کرد.

ورزش‌هایی نامناسب برای تنگی کانال نخاعی

با این اوصاف، بیماران مبتلا به تنگی کانال نخاعی باید از انواع خاصی از ورزش اجتناب کنند. فعالیت های شدید می توانند درد، التهاب و علائم عصبی را بدتر کنند.

• دویدن: دویدن یک فعالیت پر تاثیر است که باعث ضربه های مکرر بر ستون فقرات می شود. این می تواند کمردرد و علائم عصبی ناشی از تنگی نخاع را بدتر کند.
• پیاده روی های طولانی: در حالی که پیاده روی کوتاه گزینه خوبی برای ورزش با تنگی کانال نخاعی در نظر گرفته می شود، عاقلانه است که از پیاده روی طولانی مدت خودداری کنید. به دلیل خستگی عضلانی، پیاده روی های طولانی می تواند فشار بر ستون فقرات کمری شما را افزایش دهد. این می تواند منجر به افزایش فشار و درد شود.
• ورزش تماسی: ورزش‌های تماسی مانند بسکتبال، فوتبال، فوتبال و ورزش‌های رزمی تمرین‌هایی هستند که باید از تنگی نخاع اجتناب کرد. این فعالیت ها می تواند شامل ضربه ناگهانی به ستون فقرات باشد که ممکن است منجر به آسیب بیشتر شود.
• پریدن: از فعالیت هایی که شامل پریدن است، مانند طناب زدن، باید با تنگی کانال نخاعی خودداری کرد. هنگامی که می پرید، ستون فقرات به سرعت فشرده می شود و فشرده می شود و به طور بالقوه منجر به درد بیشتر می شود.
• سنگ نوردی:صخره نوردی و فعالیت های مرتبط با آن برای بیماران مبتلا به تنگی کانال نخاعی توصیه نمی شود. کوهنوردی می تواند ستون فقرات شما را از حالت مناسب خارج کند و فشار زیادی بر آن وارد کند.
• کشش شدید: کشش های پشت که شامل اکستنشن یا خم شدن عمیق ستون فقرات است برای بیماران تنگی نخاع مفید نیست. این کشش ها ساختارهای ستون فقرات را تحت فشار قرار می دهند و می توانند سطح درد شما را افزایش دهند.
• دوچرخه سواري:از دوچرخه سواری در مناطق تپه ای یا در زمین های ناهموار با تنگی کانال نخاعی باید اجتناب شود. انجام این کار ممکن است باعث آسیب به ستون فقرات شود و منجر به تشدید علائم شود.

زندگی با تنگی کانال نخاعی

تنگی کانال نخاعی می‌تواند دردهای شدیدی در ناحیه کمر، باسن و پاها ایجاد کند و به نوعی زندگی فرد را محدود کند که حتی لذت پیاده‌روی چند دقیقه‌ای را از فرد بگیرد. اگرچه تنگی کانال نخاعی درمان قطعی ندارد اما روش‌های درمان‌ تنگی کانال نخاعی بدون جراحی متعددی وجود دارد که می‌تواند به بازگشت بیمار به زندگی عادی کمک کند. درمان‌ غیر جراحی تنگی کانال نخاعی شامل ورزش، طب سوزنی، ماساژ، کمپرس سرد و گرم و چند روش درمانی مؤثر را در این مطلب مورد بررسی قرار دادیم.