با 10 نوع از بهترین قرص برای درمان روماتیسم مفصلی آشنا شوید

اکثر افرادی که به آرتریت روماتوئید یا روماتیسم مبتلا هستند، مجبورند که یک یا چند نوع دارو مصرف کنند که امروز ما بررسی چند نوع از بهترین قرص برای درمان روماتیسم مفصلی می‌پردازیم. داروهای روماتیسم معمولاً به پنج دسته تقسیم می‌شوند:

داروهای ضدالتهابی غیر استروئیدی، استروئیدها، داروهای ضدروماتیسمی اصلاح‌کننده بیماری (DMARDs)، داروهای بیولوژیک و مهارکننده‌های جانوس کیناز (از جمله توفاسیتینیب). داروهای بیولوژیک اما اغلب به صورت تزریقی یا انفوزیونی (وریدی) تجویز می‌شوند. هنگام تجویز دارو؛ پزشک سن بیمار، شدت بیماری، سایر بیماری‌های احتمالی فرد و وضعیت کلی سلامتی شخص را در نظر می‌گیرد اما شرایط هر بیمار منحصر به فرد است.

تشخیص اینکه کدام دارو یا ترکیبی از داروها برای یک فرد بهتر عمل می‌کند، می‌تواند چالش‌برانگیز باشد و اغلب نیاز به یک فرآیند آزمون و خطا دارد. در ادامه این مقاله از مجله ژین طب به معرفی 10 نوع قرص و کپسول برتر برای درمان روماتیسم مفصلی می‌پردازیم.

1-داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی

به اکثر افراد مبتلا به روماتیسم توصیه می‌شود که برای کاهش درد و التهاب از داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی استفاده کنند که بهترین قرص برای درمان روماتیسم مفصلی هستند. داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی بدون نسخه با نام‌هایی مانند Advil و Aleve و همچنین داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی با نسخه با نام‌هایی مانند Mobic و Celebrex فروخته می‌شوند. به طور کلی داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی برای روماتیسم عبارتند از:

• سلکوکسیب (Celebrex)
• دیکلوفناک (کاتافلام، ولتارن)
• اتودولاک (لودین)
• ایبوپروفن (ادویل، موترین)
• ایندومتاسین (ایندوسین)
• ملوکسیکام (موبیک)
• ناپروکسن Aleve) (Naprosyn,

عوارض داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی

داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی با افزایش خطر حمله قلبی و سکته مغزی به ویژه در دوزهای بالاتر مرتبط است. معضل دیگر این است که این داروها می‌توانند معده را ناراحت کنند یا باعث زخم یا خونریزی در معده یا روده شوند. داروی سلکوکسیب اما کمتر باعث ایجاد زخم و خونریزی معده یا روده می‌شود. اگر نارسایی کلیه یا نارسایی قلبی داشته باشید، پزشک در صورت مصرف داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی، وضعیت شما را به دقت زیر نظر خواهد داشت.

2-کورتیکواستروئیدها؛ بهترین قرص برای درمان روماتیسم مفصلی

استروئیدهای سریع‌الاثر قبل از اینکه سایر داروهای روماتیسم مفصلی شانس اثرگذاری داشته باشند، تاثیر مثبت خود را نشان می‌دهند. استروئیدهای سریع‌الاثر مانند پردنیزون به‌ویژه در طول درمان اولیه در بازه زمانی 12 هفته یا بیشتر، مفید واقع می‌شوند.

متخصصان مصرف کمترین دوز ممکن از استروئیدها را توصیه می‌کنند و پیشنهاد می‌نمایند بیش از حد لازم به آنها اعتماد نکنید. اثربخشی استروئیدها اغلب با گذشت زمان کاهش می‌یابد. به این معنی که هر چه فرد طولانی‌تر استروئید مصرف کند، احتمال اثرگذاری آن‌ها کاهش می‌یابد. پزشک شاید استروئید را مستقیماً به مفصل تزریق کند یا اشکال خوراکی به صورت قرص و کپسول یا موضعی را تجویز کند. نتایج بین افراد و با توجه به شدت بیماری متفاوت است. شایان به ذکر است در کوتاه مدت، بهترین قرص برای درمان روماتیسم مفصلی باشد.

کورتیکواستروئیدها احتمالا عوارض جانبی ایجاد کنند که برخی از آنها جدی هستند. احتمال دارد که پزشکان دوز کم را برای 3 ماه یا کمتر تجویز کنند زیرا خطر عوارض جانبی با استفاده طولانی‌تر از دوزهای بالاتر افزایش می‌یابد.

عوارض جانبی استروئیدها (کورتیکواستروئیدها)

امکان دارد که عوارض جانبی مصرف استروئیدها (کورتیکواستروئیدها) شامل موارد زیر باشند:

• سرگیجه
• تاری دید
• تنگی نفس
• ضربان قلب نامنظم
• بی‌حسی
• پوکی استخوان
• استئونکروز یا مرگ استخوان
• تغییرات خلق‌وخوی
• تغییرات در سطح قند خون
• افزایش احتمال عفونت
• آب‌سیاه یا گلوکوم
• آب مروارید
• فشار خون بالا
• کبودی و طولانی شدن روند بهبودی زخم

3-متوترکسات؛ درمانی برای آرتریت روماتوئید

متوترکسات، اغلب اولین دارویی است که برای افرادی که به تازگی مبتلا به آرتریت روماتوئید تشخیص داده شده‌اند، تجویز می‌شود. بیماران مبتلا به روماتیسم زانو، این دارو را به صورت هفتگی، به تنهایی یا همراه با سایر داروها مصرف می‌کنند. دوز بالای متوترکسات برای درمان برخی سرطان‌ها استفاده می‌شود. بیماران مبتلا به روماتیسم، دوزهای بسیار کمتری نسبت به بیماران سرطانی مصرف می‌کنند.

4-سولفاسالازین (آزولفیدین)؛ بهترین درمان آرتریت

سولفاسالازین که با نام تجاری آزولفیدین در بازار وجود دارد، دارویی است که برای درمان آرتریت روماتوئید، کولیت اولسراتیو و بیماری کرون استفاده می‌شود. برخی متخصصان، این دارو را خط اول درمان در آرتریت روماتوئید می‌دانند. این دارو به شکل قرص و شیاف وجود دارد. سولفاسالازین (آزولفیدین)، یک گزینه عالی برای کسانی است که باردار هستند یا قصد باردار شدن دارند.

5-هیدروکسی کلروکین (Plaquenil)؛ مناسب برای خانم های باردار

هیدروکسی کلروکین (Plaquenil) یک گزینه عالی برای افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید خفیف است زیرا از همه گزینه‌ها ضعیف‌تر و کم‌عوارض‌تر است. این دارو همچنین برای افرادی که باردار هستند یا در تلاش برای باردار شدن هستند، بی‌خطر است.

6-سایر داروهای ضدروماتیسمی اصلاح‌کننده بیماری (DMARDs)

علاوه بر متوترکسات، سولفاسالازین و هیدروکسی کلروکین؛ سایر داروهای ضدروماتیسمی اصلاح‌کننده بیماری (DMARDs) برای کاهش یا توقف آرتریت روماتوئید استفاده می‌شوند و با سرکوب سیستم ایمنی، تاثیرگذاری خود را انجام می‌دهند. برخی از انواع رایج این داروها برای روماتیسم عبارتند از:

• آزاتیوپرین
• لفلودوماید

این داروها در صورتی مؤثرتر هستند که فرد در مراحل اولیه روماتیسم از آنها استفاده کند و شاید طول بکشد تا اثرات و فواید آن نمایان شود. یک فرد مبتلا به آرتریت روماتوئید معمولاً داروهای ضدروماتیسمی اصلاح‌کننده بیماری را برای تمام عمر مصرف می‌کند.

عوارض جانبی داروهای ضدروماتیسمی اصلاح‌کننده

عوارض جانبی داروهای ضدروماتیسمی اصلاح‌کننده سنتی یا غیربیولوژیک ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• سردرد
• آسیب کبدی
• حالت تهوع
• استفراغ
• اسهال
• زخم‌های دهان
• افزایش خطر ابتلا به عفونت‌ها
• اختلالات مربوط به سیستم ایمنی

7-مهارکننده‌های جانوس کیناز (JAK)

اگر داروهای ضدروماتیسمی اصلاح‌کننده یا داروهای بیولوژیک (داروهای بیولوژیک به صورت تزریقی استفاده می‌شوند) نیز روماتیسم شما را درمان نکنند، احتمالا پزشک شما مهارکننده‌های جانوس کیناز (JAK) را تجویز کند. مهارکننده‌های جانوس کیناز شبیه داروهای بیولوژیک هستند زیرا مولکولی به نام JAK را غیرفعال می‌کنند تا التهاب را متوقف نمایند. آنها به صورت قرص هستند و حدود 6 تا 8 هفته طول می‌کشد تا وارد روند درمان شوند.

این داروها مانند داروهای بیولوژیک، ممکن است در ترکیب با داروهای ضدروماتیسمی اصلاح‌کننده بیماری یا داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی و استروئیدها استفاده شوند اما شاید با داروهای بیولوژیک ترکیب نشوند. نتایج پژوهش‌ها نشان نداده که مهارکننده‌های جانوس کیناز بهتر از داروهای بیولوژیک عمل می‌کنند.

برخی مهارکننده‌های جانوس کیناز عبارتند از:

• داروی توفاسیتینیب با نام تجاری Xeljanz که به اشکال دارویی قرص، کپسول و قطره وجود دارد
• داروی Rinvoq
• باریسیتینیب با نام تجاری Olumiant

مهارکننده‌های جانوس کیناز برای افرادی که سابقه لخته شدن خون، سرطان یا انواع خاصی از بیماری قلبی دارند، مطمئن‌ترین انتخاب نیستند. همانند داروهای بیولوژیک، افرادی که از مهارکننده‌های جانوس کیناز استفاده می‌کنند باید تست Testing for Tuberculosis انجام دهند.

بیشتر بدانید: ویتامین برای روماتیسم مفصلی؛ برای مدیریت این بیماری چه بخوریم؟

به افرادی که از مهارکننده‌های جانوس کیناز استفاده می‌کنند، توصیه می‌شود که برای نظارت بر خطرات و عوارض جانبی با پزشک خود در ارتباط باشند.

تست Testing for Tuberculosis چیست؟

قبل از مصرف هر نوع داروی بیولوژیک، فرد باید از نظر ابتلا به سل مورد آزمایش قرار گیرد. افرادی که سل نهفته دارند، بدون داشتن علائم سل، حامل باکتری مایکوباکتریوم توبرکلوزیس هستند. اگر یک فرد مبتلا به سل نهفته از داروهای بیولوژیک سرکوب‌کننده سیستم ایمنی استفاده کند، باکتری می‌تواند تکثیر شود و باعث بروز علائم سل شود.

8-استامینوفن برای کاهش درد رماتیسم مفصلی

استامینوفن در بسیاری از داروهای تجویزی و بدون نسخه از جمله تیلنول وجود دارد. زمانی که طبق دستور مصرف شود، در اکثر افراد عوارض جانبی کمی دارد. یک استثناء وجود دارد و آن هم افراد مبتلا به بیماری کبدی هستند که تنها در صورتی می‌توانند استامینوفن مصرف کنند که پزشک از نزدیک مراقب سلامتی آنها باشد. از این رو می‌توان گفت استامینوفن بهترین قرص برای درمان روماتیسم مفصلی است.

9-مینوسیکلین (مینوسین)

مینوسیکلین (مینوسین)، یک آنتی‌بیوتیک است که اغلب تجویز نمی‌شود اما شاید به توقف التهاب روماتیسم کمک کند. احتمالا چندین ماه طول بکشد تا پزشک آن را تجویز کند و تا یک سال به طول بینجامد تا اثرات کامل مشخص شود. زمانی که مینوسیکلین برای مدت طولانی مصرف شود، می‌تواند رنگ پوست را تغییر دهد.

10-لفلونوماید (آراوا)؛ جایگزینی برای متوترکسات

داروی Leflunomide که با نام تجاری Arava در بازار وجود دارد، یک داروی ضدروماتیسمی اصلاح‌کننده بیماری و سرکوب‌کننده سیستم ایمنی است که در آرتریت روماتوئید فعال متوسط تا شدید و آرتریت پسوریاتیک استفاده می‌شود.

این دارو، یک مهارکننده سنتز پیریمیدین است که با مهار آنزیم دی‌هیدرواوروتات دهیدروژناز عمل می‌کند. لفلونوماید (آراوا)، یک گزینه خوب برای افرادی است که عوارض جانبی متوترکسات را تجربه می‌کنند و به دنبال داروی جایگزین برای آن هستند.

درمان سه‌گانه روماتیسم چیست؟

احتمال دارد که متوترکسات یا لفلونوماید، سولفاسالازین و هیدروکسی کلروکین به صورت ترکیبی استفاده شوند. این روش، درمان سه‌گانه نامیده می‌شود زیرا شامل سه دارو است. زمانی که داروهای ضدروماتیسمی اصلاح‌کننده بیماری به تنهایی علائم روماتیسم را کنترل نمی‌کنند، متخصصان توصیه می‌نمایند که داروی مهارکننده بیولوژیک یا مهارکننده‌های جانوس کیناز را به جای درمان سه‌گانه استفاده کنید.

دلیل این امر آن است که این رویکرد سریع‌تر و بهتر از درمان سه‌گانه عمل می‌کند. امکان دارد که درمان سه‌گانه هنوز گزینه خوبی برای افرادی باشد که نمی‌توانند داروهای بیولوژیک مصرف کنند یا به مهارکننده‌های جانوس کیناز دسترسی ندارند.

سخن پایانی در ارتباط با بهترین قرص برای درمان روماتیسم مفصلی

آرتریت روماتوئید یا روماتیسم، یک بیماری مزمن است اما چندین داروی مورد تایید سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) برای درمان آن وجود دارد.

اهداف درمان، کمک به شما در بهترین حالت و محافظت از بدن مقابل آسیب مفاصل در طول زمان است. گزینه‌های درمانی مختلفی وجود دارند و دانشمندان هر سال، راه‌های بیشتری کشف می‌کنند. همراه با پزشک یا پزشکان خود، می‌توانید بهترین قرص برای درمان روماتیسم مفصلی را پیدا کنید.

سوالات متداول در ارتباط با بهترین قرص برای درمان روماتیسم مفصلی